امضا تفاهم‌نامه همکاری بین معاونت پژوهش جهاددانشگاهی اصفهان و مرکز تحقیقات گردشگری
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد اصفهان، دکتر الهام قاسمی عضو هیئت علمی گروه گردشگری و سرپرست معاونت پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی اصفهان در سمپوزیوم گردشگری با موضوع زاینده‌رود، پیرامون موضوع «طراحی شهری آبکنارها با رویکرد گردشگری» سخنرانی کرد.
وی به بررسی ظرفیت‌های فضاهای حاشیه‌ای رودخانه‌ها و سواحل شهری در توسعه گردشگری پایدار پرداخت. در این راستا در ابتدا مبانی نظری، اصول طراحی و نمونه‌های موفق جهانی در حوزه طراحی شهری آبکنارها مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
دکتر قاسمی گفت: رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سواحل شهری از مهم‌ترین عناصر هویت‌بخش در شهرها هستند و نقش کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی، جذب گردشگر و رونق اقتصادی دارند.
وی افزود: بسیاری از شهرهای موفق جهان از جمله بیلبائو، بارسلونا، سنگاپور و هلسینکیو اسلو توانسته‌اند با رویکردی نو در طراحی شهری، آبکنارها را به مقاصد گردشگری فعال و پویا تبدیل کنند.
در ادامه، نمونه‌های شاخصی مانند مجموعه Löyly در هلسینکی فنلاند، ساختمان اپرای اسلو در نروژ، منطقه Marina Bay در سنگاپور معرفی شدند که در آن‌ها، تلفیق هوشمندانه فرم معماری، طراحی منظر و تزریق فعالیت‌های فرهنگی و خلاق موجب خلق فضاهای عمومی جذاب و پایدار شده است.
سرپرست معاونت پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی اصفهان همچنین به ظرفیت‌های حاشیه رودخانه زاینده‌رود اصفهان اشاره کرد و گفت: زاینده‌رود نه‌تنها یک عنصر طبیعی، بلکه یک میراث فرهنگی و اجتماعی شهر اصفهان و ایران است که احیای آن از منظر «مدیریت آب با رویکرد منطقه‌ای» در اولویت اول قرار دارد که عزم ملی و نگاه کلان مدیریت کشور و منطقه را می‌طلبد.
وی پیشنهاد کرد: در اولویت‌های بعدی و نگاه خردتر می‌توان در آبکنار زاینده‌رود با اجرای پروژه‌هایی مانند ایجاد شبکه یکپارچه مسیرهای پیاده و دوچرخه با اتصال به محورهای تاریخی فرهنگی، طراحی پرومنادهای شهری، احیای فضاهای سبز و استفاده از گیاهان بومی و کم‌آب، طراحی معماری منظر، نورپردازی خلاق شبانه، طراحی مبلمان شهری اجتماع‌پذیر، تقویت اختلاط کاربری‌های فرهنگی، پذیرایی، گردشگری و ورزشی در حاشیه رودخانه، می‌توان باعث ارتقا روح زندگی و پویایی در بستر زاینده‌رود شد.
این نشست با تأکید بر ضرورت نگاه یکپارچه میان طراحی شهری، معماری منظر، محیط‌زیست و گردشگری به پایان رسید و شرکت‌کنندگان بر لزوم نگاه جامع در همه حوزه‌ها برای حیات و بازآفرینی آبکنار زاینده‌رود تأکید کردند.
دکتر مجید فرهادی- معاون اندیشکده گردشگری و صنایع خلاق، در ارائه خود با موضوع «گردشگری علایق ویژه با محوریت آب و زاینده‌رود»، به این مسئله پرداخت که چگونه می‌توان داستان آب اصفهان و زاینده‌رود را به جریان مستمری از تجربیات اصیل، درآمد پایدار و یادگیری اجتماعی تبدیل کرد.
وی گردشگری علایق ویژه را نوعی سفر هدفمند تعریف کرد که به‌جای تأکید بر کمیت، بر کیفیت، اصالت و گروه‌های کوچک متمرکز است و در نهایت به ایجاد بازارهای وفادار، ارزش‌افزوده بالاتر، تقاضای قابل پیش‌بینی و هم‌خوانی با توسعه پایدار منجر می‌شود.
به باور فرهادی، زاینده‌رود اصفهان با سه لایه کم‌نظیر تاریخی–معماری (پل‌ها و گذرگاه‌ها)، شهری–روایی (مادی‌ها و آیین‌های مرتبط با آب) و طبیعی–آبخیزی، زمینه‌ای منحصربه‌فرد را برای ایجاد خوشه‌های موضوعی همچون روایت فرهنگ آب، عکاسی نور و بازتاب، پرنده‌نگری مسئولانه، نقالی و کارگاه‌های مهارت‌محور فراهم می‌کند.
وی همچنین اظهار کرد که گردشگری علایق ویژه می‌تواند با اقدام‌های عملی مشخص به احیای زاینده‌رود یاری رساند؛ این اقدامات شامل افزایش آگاهی و مشارکت افراد، داده‌سازی شهروندی، راه‌اندازی صندوق خرد برای احیای رودخانه، تقویت ارزش‌های فرهنگی در سیاست‌گذاری‌ها و شبکه‌سازی حامیان برای پیگیری پایدار هستند.
مهندس عباس کیانی- مدیرگروه بازاریابی و برندسازی اندیشکده گردشگری و صنایع خلاق در سخنرانی خود با موضوع «زاینده‌رود؛ محور انسجام‌بخش گردشگری استان اصفهان» با اشاره به اینکه زاینده‌رود تنها رود دائمی مرکز ایران بوده تأکید کرد: «در امتداد این رود، سکونتگاه‌ها، باغ‌ها، کاروانسراها و شهرهایی شکل گرفته‌اند که مصداق پیوستگی فضایی و فرهنگی هستند.»
وی زاینده‌رود را «کریدور فرهنگی و تمدن‌ساز» دانست که بدون آن، پل‌ها و فضاهای تاریخی‌ای چون سی‌وسه‌پل، پل خواجو و چهارباغ معنای خود را از دست می‌دهند.
در این ارائه، زاینده‌رود به عنوان «آزمایشگاه حکمرانی یکپارچه گردشگری» معرفی شد؛ جایی که تعامل میان نهادها، سیاست‌گذاران و جوامع محلی می‌تواند الگویی برای هم‌افزایی در توسعه پایدار گردشگری باشد.
به گفته کیانی، بازآفرینی زاینده‌رود صرفاً پروژه‌ای کالبدی نیست، بلکه فرآیندی برای «بازاندیشی رابطه گذشته و آینده» است.
وی افزود: «دیالکتیک توسعه و حفاظت نبرد نیست، بلکه گفت‌وگویی خلاق برای هم‌زیستی معنا‌دار میان عناصر متضاد است. زاینده‌رود می‌تواند بستر هم‌آفرینی معانی هویت‌بخش برای اصفهان و آینده گردشگری آن باشد.»
گفتنی است در ابتدای این برنامه تفاهم‌نامه‌ای بین معاونت پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی واحد اصفهان و مرکز تحقیقات گردشگری، معماری و شهرسازی و با هدف انجام همکاری ها، مطالعات و پژوهش‌های مشترک به امضا رسید.
نظر شما :